Heilig water of medicijnen.

Translate original post with Google Translate

Zo’n twintig kilometer buiten Bahir Dar ligt Abuna Hara een bekende kerk. Iedere kerk in Ethiopië wordt toegewijd aan tenminste één heilige en soms zelfs meer. Die heiligen worden dan in het bijzonder in de kerken die aan hen zijn toegewijd geëerd o

p hun maandelijkse en jaarlijkse dag. Verder komen mensen naar die kerk om te bidden tot die Heilige en te vragen om genezing of voorspoed in hun leven. Naast de heiligen heb je in Ethiopië ook veel natuurlijke water bronnen. Die bronnen zijn ordinair water tenzij een heilige van een kerk dat water bijzondere genezingskracht geeft. Abuna Hara heeft zo’n water bron en dat water is heilig en werkt genezend. Bij iedere heilig water bron vind je veel mensen met psychiatrische aandoeningen maar deze bron staat vooral bekend om zijn genezende kracht voor huidaandoeningen. Mensen komen naar de bron voor genezing en blijven soms hun hele leven wonen bij de bron. Zo is het dorpje Abuna Hara ontstaan. Zo’n twee honderd mensen wonen er permanent en een kleine duizend wonen er voor korte tijd om behandeling te vinden voor hun aandoening. Dat maakt dat Abuna Hara een kleine Lepra kolonie is geworden maar er wonen ook veel mensen met andere aandoeningen.
Wendemagegn was als huidarts natuurlijk erg benieuwd naar Abuna Hara en we zijn op een zondag ochtend samen naar de kerk getogen om te kijken wat er zoal gebeurd. Een tas vol medicijnen onze boeken omdat we niet wisten hoe lang we onderweg zouden moeten wachten op vervoer en een fles water en was onze proviand voor dit avontuur.
Als je bij een kerk aankomt en je duidelijk niet een gangbare bezoeker bent wordt je snel aangesproken door mensen om te kijken wat je wilt en waar je naar op zoek bent. Zo stonden wij ook al snel tussen de priesters en kwam Firew als coördinator voor de kerk werkt om te kijken wat deze vreemdelingen kwamen doen. Wendemagegn vertelde dat hij regelmatig patiënten ziet uit Abuna Hara in het ziekenhuis in Bahir Dar en kwam kijken of hij iets voor de gemeenschap kon betekenen. Een oude priester rolde meteen zijn broekspijpen op om te laten zien dat ook hij door lepra verminking van zijn benen had. We werden eerst mee genomen naar de keuken om iets te eten. Een dikke injera bruin van kleur met wat linzen was onze lunch. De dorpsbewoners kwamen ook allemaal langs om hun portie eten in ontvangst te nemen. Daarna kregen we een rondleiding door het dorp en stopten we meteen bij de meest zieke mensen. Het waren niet alleen huid aandoeningen waar de mensen aan leden. Eén vrouw had waarschijnlijk een hartaandoening en een ander leed hoogst waarschijnlijk aan malaria maar veel mensen hadden last van diepe wonden veroorzaakt door lepra of infecties van andere huidaandoeningen. Soms waren medicijnen net uitgedeeld en kwam er vervolgens iemand langs die het medicijn wat nu op was nog beter kon gebruiken. Sommige aandoeningen waren niet zichtbaar omdat mensen de heilige modder die bij het heilige water hoort over hun hele lichaam smeren. Na wassen met gewoon water was het dan mogelijk om te zien wat er onder de modder schuil ging. Inmiddels hebben Wendemagegn en Firew een meer frequente kliniek georganiseerd. Meer artsen uit het ziekenhuis waren bereid om een keer per maand naar Abuna Hara te gaan en het ziekenhuis was bereid om een auto beschikbaar te stellen voor de activiteiten. Het is nog even uitzoeken wat het beste systeem gaat worden voor behandeling. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen voor gratis medicatie massaal naar Abuna Hara trekken terwijl ze voor weinig geld behandeling kunnen krijgen in een kliniek een paar kilometer verder op. Tot nu toe zijn een aantal mensen die al jaren aan het kwakkelen waren erg opgeknapt.
Wat mij als medisch antropoloog het meest boeide was hoe mensen beslissingen nemen voor behandeling. De mensen waren naar Abuna Hara gekomen vanuit de overtuiging dat ze een spirituele genezing nodig hadden en de priesters in de kerk proberen die verlenen. Nu kwam er een arts die medicijnen geeft op basis van processen in het lichaam die door medicatie weer gerepareerd kunnen worden. Maar zowel de priesters als de mensen in Abuna Hara leken geen bezwaar te hebben tegen de twee verschillende theorieën die ziekte en gezondheid verklaren. Mensen die vanuit Abuna Hara naar het ziekenhuis waren gekomen gingen ook nog terug naar het heilig water en men was ook bereid om medicijnen te slikken of crèmepjes te smeren. Ik twijfel inmiddels ook een beetje aan mijn eigen verbazing want hoe vaak doen wij zelf ook niet een beetje van dit en een beetje van dat. Het is niet alleen de dokter die ons beter maakt er is ook spiritualiteit en emotionele balans voor nodig. En de priesters en patiënten die geen geld hadden voor de behandeling waren blij dat Wendemagegn langs kwam en dankten God dat hij Wendemagegn gezonden had. Omdat ze niet konden betalen wensten ze ons toe dat God ons zou geven voor wat we hen geven hadden. En zo is het cirkeltje misschien wel weer rond en kunnen we zonder problemen op verschillende plekken terecht om weer gezond van lijf en leden te worden.

MariekeRich Text AreaToolbarBold (Ctrl + B)Italic (Ctrl + I)Strikethrough (Alt + Shift + D)Unordered list (Alt + Shift + U)Ordered list (Alt + Shift + O)Blockquote (Alt + Shift + Q)Align Left (Alt + Shift + L)Align Center (Alt + Shift + C)Align Right (Alt + Shift + R)Insert/edit link (Alt + Shift + A)Unlink (Alt + Shift + S)Insert More Tag (Alt + Shift + T)Toggle spellchecker (Alt + Shift + N)▼
Toggle fullscreen mode (Alt + Shift + G)Show/Hide Kitchen Sink (Alt + Shift + Z)
FormatFormat▼
UnderlineAlign Full (Alt + Shift + J)Select text color▼
Paste as Plain TextPaste from WordRemove formattingInsert custom characterOutdentIndentUndo (Ctrl + Z)Redo (Ctrl + Y)Help (Alt + Shift + H)

Zo’n twintig kilometer buiten Bahir Dar ligt Abuna Hara een bekende kerk. Iedere kerk in Ethiopië wordt toegewijd aan tenminste één heilige en soms zelfs meer. Die heiligen worden dan in het bijzonder in de kerken die aan hen zijn toegewijd geëerd op hun maandelijkse en jaarlijkse dag. Verder komen mensen naar die kerk om te bidden tot die Heilige en te vragen om genezing of voorspoed in hun leven. Naast de heiligen heb je in Ethiopië ook veel natuurlijke water bronnen. Die bronnen zijn ordinair water tenzij een heilige van een kerk dat water bijzondere genezingskracht geeft. Abuna Hara heeft zo’n water bron en dat water is heilig en werkt genezend. Bij iedere heilig water bron vind je veel mensen met psychiatrische aandoeningen maar deze bron staat vooral bekend om zijn genezende kracht voor huidaandoeningen. Mensen komen naar de bron voor genezing en blijven soms hun hele leven wonen bij de bron. Zo is het dorpje Abuna Hara ontstaan. Zo’n twee honderd mensen wonen er permanent en een kleine duizend wonen er voor korte tijd om behandeling te vinden voor hun aandoening. Dat maakt dat Abuna Hara een kleine Lepra kolonie is geworden maar er wonen ook veel mensen met andere aandoeningen.
Wendemagegn was als huidarts natuurlijk erg benieuwd naar Abuna Hara en we zijn op een zondag ochtend samen naar de kerk getogen om te kijken wat er zoal gebeurd. Een tas vol medicijnen onze boeken omdat we niet wisten hoe lang we onderweg zouden moeten wachten op vervoer en een fles water en was onze proviand voor dit avontuur.
Als je bij een kerk aankomt en je duidelijk niet een gangbare bezoeker bent wordt je snel aangesproken door mensen om te kijken wat je wilt en waar je naar op zoek bent. Zo stonden wij ook al snel tussen de priesters en kwam Firew als coördinator voor de kerk werkt om te kijken wat deze vreemdelingen kwamen doen. Wendemagegn vertelde dat hij regelmatig patiënten ziet uit Abuna Hara in het ziekenhuis in Bahir Dar en kwam kijken of hij iets voor de gemeenschap kon betekenen. Een oude priester rolde meteen zijn broekspijpen op om te laten zien dat ook hij door lepra verminking van zijn benen had. We werden eerst mee genomen naar de keuken om iets te eten. Een dikke injera bruin van kleur met wat linzen was onze lunch. De dorpsbewoners kwamen ook allemaal langs om hun portie eten in ontvangst te nemen. Daarna kregen we een rondleiding door het dorp en stopten we meteen bij de meest zieke mensen. Het waren niet alleen huid aandoeningen waar de mensen aan leden. Eén vrouw had waarschijnlijk een hartaandoening en een ander leed hoogst waarschijnlijk aan malaria maar veel mensen hadden last van diepe wonden veroorzaakt door lepra of infecties van andere huidaandoeningen. Soms waren medicijnen net uitgedeeld en kwam er vervolgens iemand langs die het medicijn wat nu op was nog beter kon gebruiken. Sommige aandoeningen waren niet zichtbaar omdat mensen de heilige modder die bij het heilige water hoort over hun hele lichaam smeren. Na wassen met gewoon water was het dan mogelijk om te zien wat er onder de modder schuil ging. Inmiddels hebben Wendemagegn en Firew een meer frequente kliniek georganiseerd. Meer artsen uit het ziekenhuis waren bereid om een keer per maand naar Abuna Hara te gaan en het ziekenhuis was bereid om een auto beschikbaar te stellen voor de activiteiten. Het is nog even uitzoeken wat het beste systeem gaat worden voor behandeling. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen voor gratis medicatie massaal naar Abuna Hara trekken terwijl ze voor weinig geld behandeling kunnen krijgen in een kliniek een paar kilometer verder op. Tot nu toe zijn een aantal mensen die al jaren aan het kwakkelen waren erg opgeknapt.
Wat mij als medisch antropoloog het meest boeide was hoe mensen beslissingen nemen voor behandeling. De mensen waren naar Abuna Hara gekomen vanuit de overtuiging dat ze een spirituele genezing nodig hadden en de priesters in de kerk proberen die verlenen. Nu kwam er een arts die medicijnen geeft op basis van processen in het lichaam die door medicatie weer gerepareerd kunnen worden. Maar zowel de priesters als de mensen in Abuna Hara leken geen bezwaar te hebben tegen de twee verschillende theorieën die ziekte en gezondheid verklaren. Mensen die vanuit Abuna Hara naar het ziekenhuis waren gekomen gingen ook nog terug naar het heilig water en men was ook bereid om medicijnen te slikken of crèmepjes te smeren. Ik twijfel inmiddels ook een beetje aan mijn eigen verbazing want hoe vaak doen wij zelf ook niet een beetje van dit en een beetje van dat. Het is niet alleen de dokter die ons beter maakt er is ook spiritualiteit en emotionele balans voor nodig. En de priesters en patiënten die geen geld hadden voor de behandeling waren blij dat Wendemagegn langs kwam en dankten God dat hij Wendemagegn gezonden had. Omdat ze niet konden betalen wensten ze ons toe dat God ons zou geven voor wat we hen geven hadden. En zo is het cirkeltje misschien wel weer rond en kunnen we zonder problemen op verschillende plekken terecht om weer gezond van lijf en leden te worden.

Marieke
Path: